Γκουανταλκανάλ

(Guadalcanal).Ηφαιστειογενές νησί (6.500 τ. χλμ., 120.100 κάτ. το 2002) του δυτικού Ειρηνικού, στο νοτιοανατολικό τμήμα του αρχιπελάγους των νησιών Σολομώντα (Μελανησία), το μεγαλύτερο του συμπλέγματος μετά την Μπουγκενβίλ. Έχει μήκος 150 χλμ., μέγιστο πλάτος περίπου 50 χλμ., ενώ το μέγιστο υψόμετρο φτάνει τα 2.331 μ. (όρος Ποπομανατσέου, που αποτελεί και ενεργό ηφαίστειο). Στο νησί γίνεται εξόρυξη χρυσού και στη βορειοανατολική ακτή του υπάρχουν φυτείες από κοκκοφοίνικες. Πρωτεύουσα του Γ. αλλά και όλου του συγκροτήματος των νησιών του Σολομώντα, που αποτελούν βρετανικό προτεκτοράτο, είναι η Χονιάρα (Honiara, 52.900 κάτ. το 2002). Στο Γ. έφτασαν για πρώτη φορά οι Άγγλοι το 1788 και το νησί έγινε κτήση τους το 1839. Στις 13 Μαρτίου 1942, λόγω της στρατηγικής του θέσης, το κατέλαβαν οι Ιάπωνες, αλλά αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν στις 8 Φεβρουαρίου 1943, ύστερα από σκληρές μάχες που είχαν αρχίσει μετά την απόβαση των Αμερικανών στις 7 Αυγούστου 1942. Η απόβαση των Αμερικανών πεζοναυτών στο Γκουανταλκανάλ του Ειρηνικού (1942), στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.